İnsülin direnci ve hiperinsülinemide, evre 3-4 kronik renal yetmezlikli hastalarda ve bazı deneysel hayvan modellerinde renal oksidatif stres varlığı gösterilmiştir (108). Oksidatif stres sonunda böbrek hasarı kaçınılmazdır. Ms deki insülin direncine bağlı yüksek glukoz ve serbest yağ asit artışı renal endotelyal hücrelerdeki mitokondriyal ROS aktivasyonuna neden olarak ROS üretimini arttırır. ROS, 2 yolla doku disfonksiyonuna neden olur:
Redoks duyarlı sinyallerde bozulma ve Oksidatif Stres İndeksi
Biyolojik yapılar üzerinde oksidatif hasar (DNA, proteinler, yağlar, vb.)
NOX/ROS-bağımlı beta hücre hasarı MS‟deki Tip-2 DM geliĢiminde önemlidir (108). Ayrıca oksidatif stres ile NO yapımının azalması ve glikolizasyon ürünlerinin oluĢumunun artması ile doku hasarı daha da artar.
ROS‟un diğer hedefi lipidlerdir; LDL-K yapımını arttırır (108). LDL-K, renal mezengial hücrelerde birikir ve köpük hücre oluĢumuna yol açar. LDL-K ayrıca endotel hasarını ve inflamatuar yanıtı arttırır, vazodilatasyonu bozar ve makrofajları aktive eder ve bu etkilerle renal hasarı arttırır. ROS anjiotensin II sentezini uyarır. Anjiotensin II, TNF-α ve plazminojen aktifleĢtirici inhibitörü-1 (PAI-1) arttırararak glomerular fibrozisi arttırır .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder